«Ξέρεις τι κοινό έχουν οι αγάπες και τα βιβλία; » με ρώτησε. Χωρίς
να το σκεφτώ οι λέξεις βγήκαν από το στόμα μου: «κάθε φορά που τελειώνει ένα,
μπορείς να ξεκινήσεις ένα καινούριο» απάντησα και νομίζω πως δεν ήταν αυτό που
περίμενε να ακούσει.
Αλλά αλήθεια, τα βιβλία και οι έρωτες μοιάζουν πολύ. Έχουν πλοκή
και ήρωες , έχουν προβλήματα, όμορφες στιγμές , δράματα και ερωτικές σκηνές.
Κάθε βιβλίο είναι ένας κόσμος ολόκληρος που ξεκινάει να σε
παρασύρει από την πρώτη σελίδα και μέχρι να φτάσεις στο τέλος σε έχει κάνει
κομμάτι του. Είναι ένα ταξίδι που αρχίζει τη στιγμή που λες γεια σου με
λένε έτσι και σκέφτεσαι πως κάτι σου κάνει αυτός ο τύπος. Μέχρι να φτάσει στα
μισά η συζήτηση σου αρέσει μάλλον και στο τέλος του βιβλίου φεύγετε μαζί προς
το ηλιοβασίλεμα. Είσαι ο ήρωας στο δικό σου βιβλίο και σε αντίθεση με τους
κανονικούς ήρωες βιβλίων δεν κάνεις ό,τι θέλει ο συγγραφέας. Έχεις επιλογές,
ευθύνες και ολόδικα σου λάθη και αυτό μάλλον είναι ένα βάρος που οι άνθρωποι
φοβόμαστε να σηκώσουμε. Τα δικά μας λάθη είναι ασήκωτα και κακάσχημα. Κανείς δε
θέλει να τα δει κατάματα και δυσκολεύεται να τα αναγνωρίσει , σε αντίθεση με τα
λάθη των άλλων που τα κοιτάς με χαρά και τα εντοπίζεις από χιλιόμετρα μακριά.
Το αγαπημένο μου βιβλίο είναι το άρωμα του ονείρου του Τομ
Ρόμπινς. Το έχω διαβάσει 13 φορές και θα το είχα διαβάσει και άλλες μάλλον αν
δεν είχε ξεμείνει στο σπίτι ενός πρώην μου. Δεν το ζήτησα ποτέ πίσω. Δεν ήθελα
να τον ξαναδώ, άσε που ένα αντίτυπο μπορώ εύκολα να το βρω. Και θα είναι ίδιο,
ολόιδιο. Ούτε μία λέξη διαφορετική. Οι άνθρωποι πάλι είναι μοναδικοί. Κάθε
άνθρωπος είναι μία άγνωστη ήπειρος που πρέπει να την εξερευνήσεις με πάθος και
αφοσίωση αν θες να την γνωρίσεις στ' αλήθεια. Πρέπει να αφεθείς στα βάθη της
και να υποκύψεις στις ιδιοτροπίες της. Πρέπει να αγαπήσεις τις ασχήμιες της και
να λατρέψεις τα σφάλματα της. Ακούγεται δύσκολο και μάλλον είναι. Εξ άλλου δεν
είναι τυχαίο πως οι μεγαλύτεροι εξερευνητές χάθηκαν σε κάποια μακρινή γη
προσπαθώντας να ανακαλύψουν τα μυστικά της.
Αυτά τα ταξίδια δεν είναι για όλους . Θέλει εξοπλισμό, θέλει
υπομονή, αυταπάρνηση και κυρίως επιμονή. Αν η αγάπη ήταν εύκολη υπόθεση δε θα
την είχαμε και σε τόσο μεγάλη εκτίμηση. Τέτοιοι είμαστε εμείς οι
άνθρωποι. Βάζουμε έννοιες σε βάθρα και μετά τις αποφεύγουμε ως ανέφικτες.
Σπάνια θα παραδεχτούμε ότι προτιμούμε την πλάγια και πιο εύκολη οδό. Θα μου
πεις βέβαια γιατί μαντάμ εγώ πρέπει να ταλαιπωρηθώ για την αγάπη; Δε θέλω ρε
παιδί μου την ταλαιπωρία. Και καλά κάνεις θα σου πω, αλήθεια καλά κάνεις. Πολύ
κακό για το τίποτα. Τι είναι σάμπως ο έρωτας; Μια δέσμη προβολών και
αντικειμενοποιήσεων σε έναν άλλον ο οποίος ανάγεται ως ιδανικός ενώ κατά πάσα
πιθανότητα δεν είναι. Γιατί; Γιατί είναι άνθρωπος και τέλειοι άνθρωποι δεν
υπάρχουν. Υπάρχουν όμως τέλειες στιγμές, τέλεια φιλιά, τέλεια βράδια και είναι
κρίμα να περάσεις τον ομολογουμένως περιορισμένο χρόνο σου πάνω σε αυτό τον
πλανήτη χωρίς να τα ζήσεις.
