Δευτέρα 31 Ιανουαρίου 2011

BLAST FROM THE PAST!

Ήσουν σε ένα μπαρ και έπινες χαλαρή το ποτό σου ,όταν σε σκούντηξαν για να σου συστήσουν τον τύπο που μόλις ήρθε στην παρέα.Είπες χαίρω πολύ,είπε που σε έκρυβαν τόσο καιρό εσένα,τι γλίτσας σκέφτηκες εσύ, αυτήν θα την πηδήξω πάση θυσία σκέφτηκε αυτός.Γύρισες την πλάτη σου άλλα πρόλαβες να προσέξεις πως ήταν κούκλος.Πως έφερε το ένα το άλλο και το μεθεπόμενο πρωί ξύπνησες ερωτευμένη, ούτε που το κατάλαβες,το πως έσπασες τα υπέροχα κατά τα άλλα μούτρα σου μια χαρά το κατάλαβες, γιατί ο εν λόγω ομορφονιός ήταν πολύ βαρύ πεπόνι και όσο και προσπαθούσες να το εκλογικεύσεις και να το δεις ψύχραιμα το θέμα,ένας βλάκας πάνω-ένας βλάκας κάτω no big deal,δεν τα κατάφερνες με τίποτα.Αλλά αυτό το ταβάνι της φίλης σου που το κοιτούσες με τις ώρες ενώ έπρεπε να διαβάζεις για την εξεταστική που έτρεχε, μόνο αυτό ξέρει πως δε έπεσε να σε πλακώσει που το καταμάτιασες εκείνη τη σεζόν!!Βλέμμα κενό στο ταβάνι και αναστεναγμός ανά πέντε λεπτά...Μεγάλος καημός που εκείνος δε σε έψαχνε, δεν ήθελε να γίνει πατέρας των παιδιών σου και παππούς των εγγονιών σου.Σου πήρε καιρό να ξεκολλήσεις.Δύο χρόνια το πάλευες και τελικά το πήρες απόφαση πως δε σε θέλει ρε παιδί μου εκτός κρεβατιού και αυτοκινήτου...Τον ξέχασες αλλά πάντα υπήρχε σε μία γωνία του μυαλού σου σαν τον μεγάλο σου έρωτα που απλά σε είδε τελικά σαν ένα απ τα πολύ καλά του κρεβάτια(τουλάχιστον σώθηκε η υστεροφημία σου βρε αδερφέ).Πριν δυο καλοκαίρια πως σου ήρθε,του έστειλες μήνυμα να δεις τι κάνει, καλά ήταν τελικά και ακόμα καλύτερα κάνατε reunion έτσι για να θυμηθείτε τα παλιά.Ήταν όμορφος όπως τότε,εσύ πολύ πιο όμορφη από τότε αλλά η αλήθεια είναι πως δεν συγκλονίστηκες.Κάτι που πολύ εύκολα βρεθήκατε,κάτι που δεν φαινόταν να έχει αλλάξει πολύ από τότε στα μυαλά,σχεδόν βεβαιώθηκες πως στην θεωρεία της εξέλιξης του Δαρβίνου  οι άντρες είναι εξαίρεση.Το σεξ εξακολουθούσε να είναι καλό αλλά τελικά κατάλαβες πως  δεν είχε εγκαίνια η έκθεση κάθε φορά που κάνατε σεξ ,τα πυροτεχνήματα ήταν μόνο μέσα στο κεφάλι σου.Alea jacta est!!Οι παλιές αγάπες πάνε στον παράδεισο αιωνία τους η μνήμη και αμήν!Και ξαφνικά φέτος σε θυμάται στη γιορτή σου και απορεί που εκπλήσσεσαι, γιατί σε θυμάται πάντα σου λέει και πότε θα τα πείτε από κοντά και πως δεν έπεσες απ το σκαμπώ την ώρα που μιλούσατε ήταν θαύμα μεγάλο!Και βγήκατε με τα πολλά και δεν το πιστεύεις πως μετά από έξι χρόνια δέχτηκε να βγει ραντεβού μαζί σου ενώ άλλοτε σε έτρεχε στις ερημιές και στα λαγκάδια.Νιώθεις σαν πήρες το Όσκαρ,σα να ανέβηκες στο Έβερεστ και είσαι έτοιμη να βγάλεις λόγο ευχαριστώντας πρώτο απ'όλους το ταβάνι που σε ανέχτηκε στωικά και όταν τον βλέπεις τελικά είναι σα να μην πέρασε μια μέρα αν και τότε ήσουν φοιτήτρια και τώρα πάτησες τα τριάντα.Αυτός ίδιος και απαράλλαχτος.Το ίδιο ανώριμος,σαν να μην πέρασε μια μέρα,το ίδιο κούκλος ευτυχώς,διαφορετικά θα είχες φύγει τρέχοντας με τις κοτσάνες που ακούς.Μα τι σε μάγεψε ακριβώς??Το επιθεωρησιακό του χιούμορ  ή μοναδική του ικανότητα να κάνει οτιδήποτε να φαίνεται φτηνό?Σου λέει ατάκες που δείχνουν πως θέλει σεξ, τις ακούς γνωρίζοντας τι εννοεί.Αυτό έλειπε,μετά από τόση μπούρδα που άκουσες να μην κάνεις σεξ.Σου λέει πως μιας και είστε και οι δύο ελεύθεροι μπορείτε να βγαίνετε και λες εσύ να οκ,αλλά δεν είσαι σίγουρη αν θες πολύ.Με άριστα το πέντε,θες δυο.Σου στέλνει μήνυμα μετά από μερικές μέρες και προτείνεις να βγείτε τη μέρα που παίζει η ομαδάρα του σίγουρη για την αρνητική του απάντηση,και λέει ναι τελικά!!!!Θα τον έστελνες οριστικά αλλά φοβάσαι πως την επόμενη φορά που θα πας στο σπίτι της φίλης σου, θα πέσει το ταβάνι να σε πλακώσει...